Pagina's

vrijdag 27 januari 2012

Mijn werkplaats.

Mijn werkplaats, mijn atelier, het rommelhok, de studeerkamer.. Het ligt er maar net aan in wat voor een bui ik ben en in welke staat het hok verkeerd, hoe ik mijn naaikamer noem. Groot is het niet, maar ik ben er zó blij mee. Want het is echt mijn eigen plek, en dat betekent dat ik de boel gewoon kan laten liggen en niet steeds alles weer van tafel hoef te halen.

Tot 2,5 jaar terug zat onze keuken daar. Een klein keukentje, waar we heel trots op waren, want zelf er in gezet toen we hier kwamen wonen, in 2005. Slechts vier jaar later sloopten we het weer, verbouwden grondig het onderhuis (we wonen in een dijkwoning) en zetten daar een nieuwe keuken neer. Ruim zes keer zo groot, en dat overdrijf ik niet. Van zes naar veertig vierkante meter, van knus keukentje naar riante woonkeuken. Én een eigen naaikamer, ik ben een gelukkig mens. (op meerdere fronten, maar daar hebben we het nu even niet over)

Bij gebrek aan tijd (en zin, geef ik eerlijk toe), is er aan de naaikamer niet veel gedaan. Keuken er uit, bureau en naaimachine er in. Dat de muren en vloer nog afgewerkt moeten worden zie ik heus wel, maar ik kan zeer goed voor struisvogel spelen. Dat komt wel weer.


En ziet u het ook? De naaimachine heeft al een mooie nieuwe hoes, de lockmachine krijgt er ook een. Ooit, een keer.

3 opmerkingen: