Pagina's

woensdag 30 mei 2012

Count your Blessings.

Een paar weken terug was het Moederdag (ik vertelde al dat ik wat achterloop met bloggen..). Ik luisterde naar het gegiebel van Druif die beneden een kopje thee zette (nou ja, ze liep mee terwijl Man dat deed) en kreeg mooie zelf gefabriceerde cadeautjes. Een gipsen voetafdruk van Druif die ze mooi geschilderd had en van Spruit een bloempotje met zijn handafdrukjes. Dank weer aan alle juffen en meesters, die hebben het er maar druk mee elke keer!

En hoewel ik uiteraard niet de moeder ben van Echtgenoot, had hij een verrassing geregeld. Aan het eind van de middag stonden spontaan mijn zusje en haar vriend op de stoep. Zogenaamd omdat ze in de buurt waren en een borrel kwamen halen. Altijd gezellig. En het werd nog veel gezelliger toen bleek dat Manlief dat had bekokstoofd, ze kwamen oppassen zodat wij met z'n tweetje uit eten konden!

Wat een feest, heerlijk samen uit eten. Bij Gusto, echt een aanrader voor wie in (de buurt van) Rotterdam woont. Waarschuwing, je bent wel verpest voor het leven, na een pizza van Gusto wil je nooít meer een diepvriesexemplaar. Misschien wel een beetje gek, om juist op Moederdag je bloedjes in de steek te laten, maar ook heerlijk om samen te genieten, uiteraard veel over de monsters te praten en te weten dat ze lekker in hun bedje liggen als je thuis komt. Bovendien doen we de kindjes er gróót plezier mee, tante en oom zijn zeer populair hier thuis.

Voor mijn eigen moeder maakte ik zelf ook iets. Mijn moeder, mama, is écht de allerliefste van de hele wereld. Een prachtige vrouw. Met benen waar ik jaloers op ben, een perzikhuidje en een prachtige bos glanzend grijs haar. Ik ken niemand die zó lief is, altijd voor anderen klaarstaat en nooit iets te veel is.
Mijn moeder is er één van het klassieke soort, ze zat thuis met thee en een koekje als je thuis kwam van school. Voor elke verjaardag naaide ze een nieuwe jurk voor je en altijd was er tijd om voor te lezen, te knutselen en te spelen.
Ze kookt zalig en je bent altijd welkom. Op één of andere manier krijgt ze het voor elkaar om steeds het huis spik en span te hebben, staat er altijd wat lekkers klaar, past ze natuurlijk even op de kleinkinderen en "oh kind, dan doe ik toch even die boodschappen voor je." Ze ruikt zo lekker en niks geeft me meer rust dan even een knuffel en m'n hoofd toch nog weer in haar nek verstoppen, ook al ben ik 30 jaar oud. Een moeder van goud. Van wie ik zielsveel houd en voor wie ik nooit terug kan doen wat ze allemaal voor mij (ons) gedaan heeft. Maar dan zegt ze; "dat hoeft ook helemaal niet, daar zijn moeders toch voor."

Zo'n moeder dus, míjn moeder. Die verdiende wel wat moois, in de traditie van Moederdag maakte ik het (gedeeltelijk) zelf. Ik kocht een kussenhoes en borduurde daar een tekst op.





Count your Blessings, iets wat mijn ouders ons altijd hebben meegegeven: Geniet! Kijk naar wat je hebt en geniet zo veel mogelijk. En in de Engelse versie extra mooi, de meisjesnaam van mij moeder is Blessing. Dus in dit geval is het grappig, we hebben letterlijk nogal wat Blessings in ons leven. :-)

Het mooie én heerlijke koeken hart is van Mjammie.

zondag 27 mei 2012

Tijd vliegt.

Jawel hoor, ik leef nog, ik ben er nog. Ik heb zelfs geen goed excuus voor bijna drie weken niet bloggen. Het gebeurt gewoon, het dagelijkse leven gaat maar door en bloggen heeft daar blijkbaar op dit moment niet zo'n hoge prioriteit.

Hoewel er genoeg is om over te bloggen!

- Na ruim een jaar kluspauze zijn we weer vrolijk aan de slag in huis. In ons enthousiasme zijn we met drie projecten tegelijk gestart, het balkon, de studeerkamer én de badkamer. Klinkt niet heel logisch en dat is het eigenlijk ook niet..

- Het was moederdag, ik kreeg mooie frutsels van de kinders en maakte zelf ook iets voor de állerliefste moeder van de hele wereld.

- Spruit werd een jaar. Een jaar! Een heel jaar en is officieel geen baby meer. Hij vierde het met mooi weer in de tuin en ik bakte een Nijntje taart.

Een paar weken terug, zijn vader aanmoedigen bij de tennis.

Daar volgen allemaal nog blogjes over, met foto's. Maar nu even niet. Nu ga ik koffie drinken in de zon en daarna tassen pakken. De kinders gaan uit logeren zodat Manlief en ik vanavond naar The Boss kunnen!

woensdag 9 mei 2012

Zomaar een dag.

Gewoon een dag. Ik ben altijd vrij op woensdag en omdat Druif vakantie heeft, heb ik beide kindjes thuis vandaag. Met z'n drieën brengen we Manlief naar het werk. Op die manier heb ik de auto en omdat het met bakken uit de hemel komt, is het wel zo prettig dat hij niet op de fiets hoeft.

Ik doe boodschappen met de kindjes, Druif die in de supermarkt bedenkt dat ze naar de wc moet (alle complimenten voor het personeel van de Jumbo, heel attent), Spruit die blij verrast is als hij ook een worstje mag bij de slagersafdeling. Langs de kapper, waarbij Druif heel zoet stil zit en Spruit iets minder. Op de markt kopen we tulpen, beide kindjes krijgen een eigen bloem van de mevrouw.


Thuis doen we lekker rustig aan. Spruit doet z'n slaapjes. Druif en ik kleuren, maken mooie dingen met de strijkkralen en lezen boekjes. Terwijl Druif 's middags een filmpje kijkt, boek ik een hotelovernachting voor over een paar weken, dan hebben Man en ik een feestje van een goede vriend in Utrecht.
Als Spruit wakker wordt, duikt Druif er nog even enthousiast bij, om te spelen en te knuffelen.


Manlief is lekker vroeg thuis (gebracht door m'n vader, ideaal zo'n familiebedrijf!). Druif mocht het avondeten kiezen vanwege de vakantie, dus staan er frietjes en kip-om-te-kluiven op tafel. En ja, ook sla en doperwten.

Na het eten nog even samen in bad en dan twee schone kindjes lekker naar bed.

Gewoon een dag. Een dag waarop je niet zo veel hoeft, dus alle tijd hebt om te genieten van de kleine dingen. Wat een fijne dag.