Zacht voor de billetjes.

Eerst was er dus die bakfiets, vervolgens een stuk vrolijk zeil. Maar het kwam er steeds niet van, om er iets mee te doen. Elke keer dat dochter en ik er op uit gingen met de bakfiets, ging er een stoelkussentje mee, zodat ze niet zulke houten billetjes kreeg.

Maar toen liep ik op zaterdag in Rotterdam, bij station Blaak. Ik wilde al bijna het station induiken toen ik iemand zag lopen met schuimrubber. Een groot stuk, beetje onhandig samengebonden, liggend boven op een buggy, met eronder nog ergens een kind. Hé, schuimrubber! Dat heb ik nodig voor het bakfietskussen! Ik liep de markt weer op, in de tegengestelde richting van de buggy-met-schuimrubber. En ja hoor, een flinke kraam met allerlei maten en diktes schuimrubber. Een mooi stukje meegenomen en ziehier het resultaat:

Van het tafelzeil had ik nog een klein stukje over, dus besloot ik hier een kussentje van te maken voor het fietsstoeltje. Ik ben uitgegaan van het bestaande kussentje, maar die bleek eigenlijk heel klein te zijn. Nou ja, het zeil is nu op en gelukkig heeft Druif een klein kontje, dus het past prima.